Kerken.

In de kerk

Uit onderzoek blijkt dat er nog steeds weinig aandacht is voor mensen met een onvervulde kinderwens in de kerk. Soms voelt het alsof de kerk draait om gezinnen en kinderen. Een kindermoment, kinderkring, moedergroep, avond over opvoeding, een vader-zoonweekend, dopen of opdragen… Daardoor kan de kerk een confronterende plek zijn wanneer er (nog) geen kinderen komen of wanneer er sprake is van zwangerschapsverlies. Vanuit ervaring weet ik dat je je juist in de kerk daardoor eenzaam kunt voelen.

Mijn missie

Eén op de zes stellen krijgt te maken met vruchtbaarheidsproblemen en één op de vier stellen met zwangerschapsverlies. Juist in een kerk zou het zo waardevol zijn om deze mensen bij te staan in hun verdriet en alle (geloofs)vragen die daaruit volgen.

Daarom is het mijn missie om het thema kinderwens onder de aandacht te brengen in kerken.

Het is mijn verlangen dat:

  • Kerken weten welke impact dit onzichtbare verdriet heeft op het leven van de mensen met een onvervulde kinderwens en hoe zij daarin kunnen ondersteunen.
  • Dat mensen met een onvervulde kinderwens zich gezien voelen in hun kerk en dat er ruimte is voor hun pijn, verdriet en vragen.

Hoe?

Het is een kwetsbaar onderwerp en daarom lastig om bespreekbaar te maken. Toch is het juist zó belangrijk om het verdriet en je verhaal te kunnen delen binnen de kerk. Daarom wil ik graag pastorale teams toerusten op dit gebied, zodat zij weten hoe hier aandacht aan te geven binnen hun gemeente. Wil ik gemeenten bewust maken van dit verdriet en wil ik stellen met een onvervulde kinderwens samenbrengen in de kerk om hun verdriet te kunnen delen met ervaringsdeskundigen.

Lees meer